سنجش میزان تأثیر پارامترهای کمی و کیفی بر قیمت مسکن با مدل هدانیک (نمونه موردی: محله ی نارمک)

مقدمه و هدف پژوهش: امروزه مسائل و مشکلات مربوط به مسکن از جمله دغدغه های روز دولت و مردم ساکنین کلان شهرهای ایران محسوب می شود. یکی از عوامل اقتصادی موثر بر توسعه هر منطقه، قیمت املاک مسکونی و تجاری است. بدون شک قیمت واحدهای مسکونی یکی از مهم ترین عوامل تأثیرگذار بر عرضه و تقاضای آنها می باشد. بنابراین بررسی نحوه تأثیرگذاری عوامل و پارامترهای مختلف کمی و کیفی بر قیمت واحدهای مسکونی از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر سنجش کمی پارامترهای موثر بر قیمت واحدهای مسکونی در محله ی طراحی شده ی نارمک در شهر تهران است. روش پژوهش: روش تحقیق با توجه به ماهیت پژوهش «توصیفی- تحلیلی» است و روش مورد استفاده روش ols و فرم تابعی lin_lin بوده است. یافته ها: از میان پارامترهای موثر بر قیمت، تراکم جمعیت (2/0-)، عمر بنا (17/1-)، طرح زوج و فرد (17/32-) و متوسط مساحت (13/0-) واحد تأثیر منفی و تعداد طبقات (25/37)، تعداد واحد مسکونی (22/0) و تجاری (44/0) واحد تأثیر مثبت داشته اند. نتیجه گیری: استفاده از مدل هدانیک قیمت در تعیین عوامل موثر بر قیمت واحدهای مسکونی شرایطی را فراهم می کند که در برنامه ریزی مسکن و برنامه های ساخت و ساز واحدهای مسکونی به عوامل موثر توجه گردد. هر چند عملاً برای آنها بازار وجود ندارد و به طور مستقیم مورد خرید و فروش قرار نمی گیرند، اما ارزشمند هستند.